Kto może brać udział w konsultacjach przy ocenie oddziaływania inwestycji na środowisko?

Znowelizowane przepisy doprecyzowały jakie organizacje ekologiczne mogą brać udział w konsultacjach przy ocenie oddziaływania inwestycji na środowisko.

Czym jest ocena oddziaływania?

Ocenę oddziaływania inwestycji na środowisko przeprowadza się zarówno w ramach postępowania w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach jak i postępowania w sprawie wydania innych decyzji administracyjnych- mowa o m.in. decyzji o pozwoleniu na budowę, decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego, decyzji o pozwoleniu na wznowienie robót budowlanych, decyzji o zmianie sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części – jeśli wymagają tego konkretne rodzaje podejmowanych przedsięwzięć.

Przeprowadzenie oceny oddziaływania na środowisko ma w pierwszej kolejności na celu ustalenie zakresu ingerencji planowanego przedsięwzięcia inwestycyjnego w środowisko. Określa zatem zarówno jakie zagrożenia może spowodować planowana inwestycja, jak również w jaki sposób ograniczyć można skalę ich występowania, jak im przeciwdziałać oraz czy sfinalizowana inwestycja będzie w stanie zrekompensować negatywne skutki jakie wywołała. Przedmiotem analizy oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko jest jego bezpośredni i pośredni wpływ na poszczególne aspekty środowiska.

Dla jakich inwestycji?

Aby sprawdzić czy planowane przedsięwzięcie wymaga przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko należy zapoznać się z treścią rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko. W dokumencie tym wyszczególniono rodzaje przedsięwzięć, które w oparciu o ich charakter, mogą zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, lub też mogą potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko oraz przypadki, w których zmiany dokonywane w obiektach mogą zostać zakwalifikowane jako wymienione wcześniej rodzaje przedsięwzięć – wyjaśnia Bartosz Antos z portalu www.saveinvest.pl.

Do pierwszej grupy obiektów należą m.in. instalacje do wyrobu substancji przy zastosowaniu procesów chemicznych, instalacje do wytwarzania produktów farmaceutycznych przy zastosowaniu procesów biologicznych lub chemicznych, elektrownie konwencjonalne, elektrociepłownie, elektrownie jądrowe, instalacje do przesyłu ropy naftowej, autostrady oraz drogi ekspresowe i inne. Ocenę oddziaływania na środowisko dla tej grupy obiektów przeprowadza się obligatoryjnie. Jeśli natomiast planowane przedsięwzięcia należą do grupy obiektów mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko (przykładowo elektrownie wodne) to przeprowadzenia oceny wymaga się wtedy, gdy konieczność taką stwierdzi organ właściwy do wydania decyzji o uwarunkowaniach środowiskowych.

Kto może brać udział w konsultacjach przy ocenie?

Zgodnie z prawem organizacje społeczne, organizacje ekologiczne, właściciele lub użytkownicy wieczyści oraz mieszkańcy pobliskich terenów mają prawo do zapoznania się z przygotowaną przez inwestora dokumentacją (przede wszystkim ze sporządzonym raportem oddziaływania na środowisko) oraz złożenia uwag i stosownych wniosków w trakcie trwania 30-dniowych konsultacji społecznych. Podstawowym aktem prawnym regulującym zagadnienia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko (oraz niezbędnych ku temu konsultacji społecznych) jest ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko. Jej nowelizacja wprowadziła wiele istotnych zmian – doprecyzowała m.in. jakie organizacje ekologiczne mogą brać udział w konsultacjach przy ocenie oddziaływania inwestycji na środowisko.

Organizacje ekologiczne, które powołując na swoje cele statutowe, zgłoszą chęć uczestniczenia w określonym postępowaniu, uczestniczą w nim na prawach strony tylko, jeśli prowadzą swoją działalność statutową w zakresie ochrony środowiska lub przyrody przez minimum 12 miesięcy przed dniem wszczęcia danego postępowania. Rozwiązanie to ma przede wszystkich chronić inwestorów oraz zapobiec mnożeniu się pseudo-organizacji, których jedynym celem jest blokowanie niewygodnych dla nich przedsięwzięć, co z rzadka ma jakikolwiek związek z troską o środowisko.