Jaki podatek od nieruchomości w przypadku domku rekreacyjnego?

Własny domek rekreacyjny w malowniczej okolicy to marzenie wielu z nas. Warto jednak wiedzieć, jak poprawnie rozliczyć się z fiskusem. Kwestię właściwego opodatkowania takich obiektów omówi Robert Tomaszewski z portalu.

Domek rekreacyjny a podatek od nieruchomości

Domek rekreacyjny to inwestycja, która służyć będzie nam i całej naszej rodzinie przez długie lata. To niewymierne korzyści związane z możliwością spędzania wolnych chwil „u siebie”, na własnych warunkach, bez obaw, jakie zwykle niosą za sobą pobyty w ośrodkach wypoczynkowych. To właśnie w naszym domku spędzimy niezapomniane chwile z bliskimi, odetchniemy od trudów codzienności, zapomnimy o wszelkich troskach. Warto mieć również na uwadze, że domek wypoczynkowy, który zdecydujemy się wynajmować turystom, to także całkiem zyskowne przedsięwzięcie.

Jak zatem wygląda kwestia podatkowa w przypadku domków letniskowych? O tym, jak rozliczyć z fiskusem dochody otrzymywane z tytułu najmu obiektów rekreacyjnych pisaliśmy już wcześniej [link]. Teraz przyszła pora na podatek od nieruchomości. W zależności, czy domek letniskowy uzna się za budynek mieszkalny, czy niemieszkalny, zmienia się maksymalna stawka podatku od nieruchomości – informuje Robert Tomaszewski z portalu www.saveinvest.pl. Co to oznacza w praktyce?

Co mówi ustawa

Ustalenie właściwej stawki podatkowej sprowadza się do rozstrzygnięcia, czy nasz budynek letniskowy należy zaliczyć do kategorii budynków mieszkalnych i w konsekwencji zastosować do niego stawkę podatku właściwą dla takich budynków, czy też potraktować go jako tzw. „pozostały budynek niemieszkalny”, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt. 2 lit. e ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. W przypadku budynków mieszkalnych stawka to maksymalnie 0,75 zł/m2, natomiast dla pozostałych budynków niemieszkalnych nawet 7,62 zł/m2. Niestety wspomniana wcześniej ustawa nie zawiera jasnych dyrektyw, którymi mogliby posiłkować się podatnicy przy rozstrzyganiu, którą stawkę zastosować do ich domku rekreacyjnego.

Aby przekonać się, co rzeczywiście decyduje o przynależności do konkretnych grup, warto sięgnąć do pisma Ministerstwa Finansów z 28 lutego 2002 r. (nr LK-2275/LP/01/AM). Zdaniem resortu podstawę dla ustalenia właściwej stawki podatkowej stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. W sytuacji natomiast, gdy na ich podstawie nie są się dokonać jednoznacznej klasyfikacji organy podatkowe powinny sięgać do dokumentacji budowlanej lub powołać biegłego, aby ten wydal wiążącą decyzję.

Orzecznictwo

Z kolei w orzecznictwach sądowych (m.in. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 28 lutego 2017 r., sygnatura akt: I SA/Gd 1383/16) przeważa pogląd, zgodnie z którym przy ustalaniu podatku od domku letniskowego konieczne będzie zbadanie wszystkich okoliczności sprawy. A więc, brana pod uwagę powinna być nie tylko klasyfikacja zawarta w ewidencji gruntów i budynków, ale także parametry techniczne i faktyczny sposób korzystania z obiektu. To oznacza, że domki letniskowe, które spełniają funkcję mieszkalną – czyli w rozumieniu prawa służą stałemu zamieszkaniu i zaspokojeniu podstawowych potrzeb życiowych podatnika – mogą podlegać opodatkowaniu według stawek obowiązujących budynki mieszkalne. Dla przykładu, nieruchomość przeznaczona pierwotnie pod rekreację, której charakter został następnie zmieniony (została przystosowana do stałego zamieszkiwania) nawet pomimo dokumentacji budowlanej, możne być uznana za budynek mieszkalny, a w konsekwencji zastosowana zostanie niższa stawka podatkowa.

Podsumowując: prawidłowe określenie charakteru budynku wymaga dokładnego zbadania dokumentacji budowlanej obiektu, danych wynikających z ewidencji gruntów i budynków, i co niezwykle istotne, okoliczności związanych z jego rzeczywistym użytkowaniem. Kwestie te są bardzo złożone i w każdym konkretnym przypadku, gdy ustala się właściwą stawkę podatkową dla domku letniskowego, wymagają dokładnej i indywidualnej analizy.