W poprzedniej części poradnika zaprezentowano obiekty, które zgodnie z nowym prawem obciąży obowiązek uiszczenia opłaty reklamowej.
Stawka opłaty reklamowej
Stawka opłaty reklamowej ustala uchwała w oparciu o dwa czynniki: część stałą (nie może ona przekroczyć 2,50 zł dziennie) oraz część zmienną, która warunkowana będzie powierzchnią tablicy reklamowej lub urządzenia reklamowego służącego do ekspozycji reklamy. Część zmienna nie może przekroczyć 0,20 zł za każdy 1 mkw. dziennie. Określone przez ustawodawcę stawki są nieprzekraczalne, gmina może jednak różnicować wysokość ostatecznej opłaty reklamowej po uwzględnieniu pewnych indywidualnych czynników, czyli lokalizacji lub wielkości i rodzaju tablicy oraz urządzenia reklamowego. W sytuacji, gdy obliczenie pola powierzchni służącego ekspozycji treści reklamowych będzie uniemożliwione (ze względu na nieregularny kształt urządzenia) opłata determinowana będzie polem powierzchni bocznej prostopadłościanu opisanego na takim urządzeniu.
Opłata reklamowa a współwłasność nieruchomości
Przypomnijmy, że zgodnie z nowymi przepisami obowiązek uiszczenia opłaty reklamowej nakłada się na właścicieli, użytkowników wieczystych, posiadaczy nieruchomości lub obiektów budowlanych, w sytuacji, gdy na ich nieruchomości lub na obiekcie budowlanym znajdują się tablice lub urządzenia reklamowe, które zgodnie z prawem można obciążyć taką opłatą (wymienione w poprzedniej części poradnika). W sytuacji, gdy mamy do czynienia z nieruchomością lub obiektem budowlanym stanowiącym współwłasność, lub też które znajdują się w posiadaniu kilku podmiotów, obowiązek uiszczenia opłaty reklamowej będzie ciążył solidarnie na wszystkich współwłaścicielach lub współposiadaczach. Co więcej, gmina posiada uprawnienia, by nałożyć na inwestora, w drodze uchwały, obowiązek składania dodatkowej deklaracji, może ustalić termin, tryb oraz warunki jej złożenia (wraz ze wzorem formularza).
Podatek od nieruchomości
Konsekwencją nowelizacji przepisów budowlanych jest między innymi rozszerzenie przez ustawodawcę pojęcia budowli. Na chwilę obecną obejmuje ono także wolno stojące, trwale związane z gruntem, tablice reklamowe oraz inne urządzenia służące eksponowaniu treści reklamowych. Taka zmiana skutkuje obciążeniem omawianych tu obiektów także podatkiem od nieruchomości. A więc inwestor, oprócz opłaty reklamowej, musi także rozliczyć z fiskusem podatek od nieruchomości od tablic i urządzeń reklamowych – podkreśla Robert Tomaszewski z portalu www.saveinvest.pl. Jednak także i tutaj ustawodawca wprowadził pewne udogodnienia dla podatników. Kwota należna z tytułu podatku od nieruchomości będzie mogła zostać zaliczona na poczet opłaty reklamowej. Stawka podatku od nieruchomości dla budowli wynosi 2 proc. od wartości danego obiektu. Jeśli inwestor wykaże do opodatkowania podatkiem od nieruchomości takiego rodzaju budowle opłata reklamowa zostanie stosownie pomniejszona. Jeśli natomiast kwota podatku od nieruchomości od tablicy czy urządzenia reklamowego przekroczy ustaloną dla nich stawkę opłaty reklamowej przedsiębiorca nie zostanie obciążony żadnymi dodatkowymi kosztami.
Kary administracyjne
W sytuacji, gdy właściciel, użytkownik wieczysty, posiadacz nieruchomości lub obiektu budowlanego nie wykaże obiektów kwalifikujących się pod nałożenie opłaty reklamowej, lub też źle wyliczy podstawę dla ustalenia stawki (przykładowo źle ustali powierzchnię obiektu służącą do ekspozycji reklamy) może liczyć się z powstaniem zaległości, a w konsekwencji także z karami finansowymi, jakie ma prawo nałożyć na niego gmina. Grzywna zostanie nałożona również jeśli organ dopatrzy się braku zgodności urządzenia lub tablicy z uchwałą gminy (która określa zasady u warunki usytuowania takich obiektów, wraz z ich dopuszczalnymi gabarytami czy rodzajami materiałów budowlanych, z jakich mogą zostać wykonane). Podobnie będzie w sytuacji, gdy reklama została posadowiona bez wymaganego pozwolenia budowlanego czy zgłoszenia. Wysokość takiej kary to iloczyn pola powierzchni reklamowej oraz 40-krotność maksymalnej stawki części zmiennej opłaty reklamowej powiększony o 40-krotność maksymalnej stawki części stałej.
