Jak rozliczyć zakup gruntu na firmę?

Niejednokrotnie prowadząc działalność gospodarczą decydujemy się na zakup gruntu. Staje się on częścią przedsiębiorstwa i jest wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej. Stanowi zatem odrębny byt od naszego prywatnego majątku. Jak rozliczyć taki zakup? Jak to wygląda od strony podatkowej? – pyta Robert Tomaszewski – Prezes Zarządu w firmie Saveinvest Sp. z o.o.

Czym jest środek trwały?

Aby wskazać czym faktycznie jest środek trwały należy odnieść się do przepisów ustawy z 29 września 2004 r. o rachunkowości. Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 15 tej ustawy, w którym stwierdzono, że przez środki trwałe rozumie się rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi o przewidywalnym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki. W ramach tego należy wskazać przede wszystkim: nieruchomości (w tym grunty, prawo użytkowania wieczystego gruntu, budowle i budynki, a także będące odrębną własnością lokale, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego), a także maszyny, urządzenia, środki transportu i inne rzeczy, ulepszenia w obcych środkach trwałych oraz inwentarz żywy. Pewne doprecyzowanie tych przepisów znajdziemy również w Krajowym Standardzie Rachunkowości nr 11 „Środki trwałe”. Tam stwierdzono, iż środek trwały to składnik aktywów, który na dzień ujęcia, spełnia łącznie następujące warunki: 1) posiada formę rzeczową lub jest rzeczowym prawem majątkowym, takim jak: prawo wieczystego użytkowania gruntu, spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego bądź spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, 2) jego przewidywany okres ekonomicznej użyteczności w danej jednostce jest dłuższy niż rok (12 miesięcy), 3) jest przeznaczony do wykorzystania na potrzeby jednostki, w tym także do trwałego wykorzystania przez inne jednostki na podstawie umów najmu, dzierżawy lub leasingu, o ile umowy te nie spełniają definicji leasingu firmowego, 4) jest kompletny i zdatny do używania.

Czy grunty podlegają amortyzacji?

Uznając, że dany grunt stanowi środek trwały i służy prowadzeniu działalności gospodarczej, po stronie podatnika powstaje obowiązek, aby go prawidłowo rozliczyć. W tym momencie musimy zatem sięgnąć po ustawę z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym (ustawę o PIT). Opierając się na przepisach tej regulacji, należy w pierwszej kolejności zauważyć, że grunt nie podlega amortyzacji. Fakt ten nie wyłącza jednak obowiązku wpisania gruntu do ewidencji środków trwałych. Wydatków poniesionych na jego nabycie nie można też zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów – a przynajmniej nie bezpośrednio. Wydatki te staną się kosztem dopiero w momencie odpłatnego zbycia gruntu.

Jak obliczyć wartość początkową?

W kontekście rozliczenia nabycia gruntu istotne jest również ustalenie jego wartości początkowej. Zgodnie z przepisami wartość początkową wyznacza cena nabycia. Ta z kolei jest wynikającą z aktu notarialnego kwotą należną zbywcy, powiększoną o koszty, związane z zakupem (naliczonych od dnia przekazania gruntu do używania, a także pomniejszoną o podatek od towarów i usług. W sytuacji gdy grunt nabywany jest ze znajdującymi się na nim budynkami i w akcie notarialnym podana jest jedna cena, należy te kwestie wyodrębnić. Można zwrócić się ze stosownym zapytaniem do sprzedającego albo poprosić o wycenę rzeczoznawcę majątkowego.

Czy warto inwestować w grunty?

Inwestowanie w grunty jest niezwykle opłacalne. W ostatnim czasie największym popytem cieszą się grunty rolne, które później można przekształcić w mieszkaniowe i dobrze na tym zarobić. Niewątpliwie jednak należy pamiętać o wszelkich, ciążących (zarówno na sprzedającym, jak i kupującym) obowiązkach. Szczególnie kwestie podatkowe mogą okazać się dość skomplikowane i zmusić nas do skorzystania z pomocy specjalistów – podsumowuje Robert Tomaszewski – Prezes Zarządu w firmie Saveinvest Sp. z o.o.