Wartość początkowa nieruchomości inwestycyjnych – jak poprawnie ją ustalić? Poradnik część druga

W poprzedniej części artykułu omówiona została podstawa prawna obowiązująca dla procesu wyceny nieruchomości inwestycyjnej czyli ustawa o rachunkowości. Poruszona została także kwestia jakich kosztów nie należy uzgadniać przy określaniu wartości początkowej.

Co zaliczyć do finansowania zewnętrznego?

Krajowy Standard Rachunkowości nr 11 „Środki trwałe” doprecyzowuje jeszcze jedną niezwykle istotną kwestię jeśli chodzi o aktywowanie nakładów na wartość początkową nieruchomości inwestycyjnej. Chodzi mianowicie o wyliczenie kosztów, które można zaliczać do kosztów finansowania zewnętrznego – informuje Bartosz Antos z portalu www.saveinvest.pl. Zgodnie z tymi przepisami koszty takie stanowić mogą: odsetki od zobowiązań zaciągniętych w celu sfinansowania inwestycji (finansowanie celowe); koszty finansowania leasingiem finansowym; ujemne różnice kursowe; prowizje, opłaty i inne koszty poniesione w związku z zaciągnięciem kredytów, pożyczek i innych zobowiązań finansujących pozyskanie środków trwałych.Warto mieć przy tym na uwadze, że zrealizowane lub naliczone odsetki albo inne korzyści z tytułu niewykorzystanych środków pieniężnych uzyskanych na sfinansowanie nieruchomości inwestycyjnej oraz dodatnie różnice kursowe od zobowiązań także będą podlegać aktywowaniu. Oznacza to, że będą one zmniejszać wartość początkową inwestycji.

Aktywowanie kosztów finansowania zewnętrznego

Kolejną niezwykle istotną kwestią rodzącą wiele wątpliwości wśród inwestorów jest to, kiedy następuje aktywowanie kosztów finansowania zewnętrznego. Aktywowanie takich kosztów następuje wtedy gdy spełnione zostaną łącznie wszystkie warunki, czyli gdy doszło do zaciągnięcia zobowiązania na pozyskanie środka trwałego, poniesie kosztów finansowania zewnętrznego tego zobowiązania oraz gdy można udokumentować rozpoczęcie budowy – informuje Bartosz Antos z portalu www.saveinvest.pl. Co więcej – jeśli nastąpiło zawieszenie prac związanych z wytwarzaniem środka trwałego dochodzi także do zawieszenia aktywowania kosztów finansowania zewnętrznego. Jeśli przykładowo dochodzi do zawieszenia krótkotrwałego, spowodowanego koniecznością przerwy w procesie budowy środka trwałego, nie dochodzi do zawieszenia aktywowania kosztów finansowania zewnętrznego. Aktywowanie kosztów finansowania zewnętrznego kończy się w momencie udokumentowanego przyjęcia środka trwałego do użytkowania lub zaniechania budowy.